
Puedo decir con orgullo que mi aita tanto como su esposa, hijos, yernos, nueras y nietos/as, ha sido un baluarte en nuestras vidas, un faro!
Seguro que desde el cielo al lado de su Señor y de su Amatxu, Begoña, va a seguir cuidándonos y guiándonos.
Descanse en paz aita.
Entzun, Jainko ona, nire otoitza!
Larri daukat bihotza.
Arnasa dut joana,
nire maitearen arnasarekin batera.
Zeu zaitut orain estualdian babesleku,
ilunaldian altzo goxo,
heriotzaren ertzetan bizi-iturri.
Zurekin bat eginik bizi nahi nuke betiko,
hain maite izan dudanarekin batera.
Besoak eta bihotza zabalik hartzen gaituzu,
mundura etortzean,
gure eguneroko ibilbidean
eta hemendik ateratzean:
horixe da gure itxaropena.
Eskerrik asko, Jauna!
Ante Ti, Señor y fuente de la vida,
recordamos con cariño a JOSÉ ANTONIO
que nos fue familiar y persona cercana.
Que nada de los esfuerzos de su vida se pierda.
Que los que seguimos en este mundo
sepamos respetar sus obras y su ejemplo.
Que siga vivo en nosotros y en nuestros corazones.
Que nos mantenga unidos en la paz y amistad.
Te damos gracias
por todo lo que a través de JOSÉ ANTONIO
hemos recibido de Ti,
que vives por los siglos de los siglos. Amén.
Padre nuestro, que estás en el cielo…
Siempre recordaremos a Josean y a nuestro aita Santi tomando un vinito después del baño en la piscina. Se podía adivinar por su conversación la calidad de los dos hombres. Josean te vamos a echar mucho de menos. Dale un abrazo a nuestro aita. Egun handira arte!!!!
Kaixo Joséan, te echaremos de menos cuando vayamos a Santelices, a ver quién nos llama “pitxin'” ahora, tú que siempre tenías un piropo como saludo……
Te quería especialmente, no solo porque eras un encanto, que también, pero además, por lo muy amigo que fuiste de mi aita, y aunque muchos años después, seguro que ahora os encontráis y le pones al día de todos nosotros, dile que le echo de menos, como te echaremos – y me repito, lo sé- a ti…… Bueno que me enrollo, erais dos hombres buenos, gracias por vuestro legado, hasta siempre Joséan, agur!!!!!!