
Es verdad que tenemos la costumbre de tratar mejor a las personas cuando han muerto: la de veces que aprovechamos para decirles lo que en vida no fuimos capaces de reconocer ni, sobre todo, decir. Mila sí experimentó el cariño de los suyos, empezando por la experiencia de amor que tuvo de Dios incluso en los momentos de gran dolor en los que supo crecer como cristiana dejándonos un ejemplo imborrable a todos, no solo a los que compartimos la fe cristiana con ella.
Mila nos ha dejado, pero es necesario proclamar que su larga vida es -en presente- una invitación a “ir adentro”, a dejar lo pasajero para centrarse en los demás y en Cristo. La vida, y el dolor con ella, nos lleva a lo esencial, lo eterno, “al Amor que somos”, en palabras de Stefano Cantabria. Ese dolor inevitable que a todos llega lo asimiló con gran aceptación y fe hasta brillar por su ejemplo diario de vida que ahora alimenta la nuestra recordando su alegría existencial, la que solo puede proporcionar Dios en medio del sufrimiento.
Descansa en la paz del Señor y mantén tu ejemplo vivo entre nosotros. Goian bego, Mila maitia.
.
Entzun, Jainko ona, nire otoitza!
Larri daukat bihotza.
Arnasa dut joana,
nire maitearen arnasarekin batera.
Zeu zaitut orain estualdian babesleku,
ilunaldian altzo goxo,
heriotzaren ertzetan bizi-iturri.
Zurekin bat eginik bizi nahi nuke betiko,
hain maite izan dudanarekin batera.
Besoak eta bihotza zabalik hartzen gaituzu,
mundura etortzean,
gure eguneroko ibilbidean
eta hemendik ateratzean:
horixe da gure itxaropena.
Eskerrik asko, Jauna!
Ante Ti, Señor y fuente de la vida,
recordamos con cariño a Mila
que nos fue familiar y persona cercana.
Que nada de los esfuerzos de su vida se pierda.
Que los que seguimos en este mundo
sepamos respetar sus obras y su ejemplo.
Que siga viva en nosotros y en nuestros corazones.
Que nos mantenga unidos en la paz y amistad.
Te damos gracias
por todo lo que a través de Mila
hemos recibido de Ti,
que vives por los siglos de los siglos. Amén.
Padre nuestro, que estás en el cielo…
Un abrazo muy fuerte para María y toda tú maravillosa familia.
Mila …te querré siempre.
Mila Querida amiga. Tu muerte me pilló de sorpresa.. y me emocione !
Nos habíamos abrazado un par de Domingos antes en la Misa de 12h en la Parroquia me preguntaste por mis hijas ,fuiste su Catequista de Confirmación! Te recuerdan con cariño.
Cantaste en el Coro de la Parroquia en mis Bodas de Plata, y siempre teníamos algo bueno que contarnos …
Esta noche en la Vigilia Pascual Celebráremos en Jesús la Vida definitiva. Tú ya estás en ella
Esa Vida ya está en nosotras pero ”apagada ”
Nuestra tarea es resucitarla y dejar que ella nos ayude a desplegar en nosotras lo humano y lo Divino
Con esa Sonrisa que te caracterizaba échanos una mano Mila , amiga querida.!
Mila!! Recuerdo sobré todo ,tu sonrisa gratuita y tu dedicación plena a nuestra parroquia.
Pedimos por ti y tu desde ahí protégenos y ayúdanos a avanzar como personas y como comunidad.
Muchas gracias por toda tu dedicación a toda nuestra parroquia
Has dejado huella en la Parroquia, te recordaré con cariño por tu fortaleza. Ruega por todos nosotr@s🙏
Un cariñoso recuerdo y siempre en nuestros corazones.
Mi recuerdo cariñoso mi oración por la gran persona que se nos ha ido y que estoy segura nos ayudará desde el cielo a llevar este tiempo difícil que nos está tocando vivir.
Milla, que buenos ratos pasamos contigo cuando nos preparaste para recibir la confirmación, nos enseñaste valores maravillosos los cuales yo enseñó a mi hijo, te recordare siempre con una sonrisa, ahora deja que te cuiden que merecido lo tienes, un beso Mila
Mila, has sido siempre un referente. Una buena persona. Y creo que poco más decir en tu memoria. Los que te han conocido de cerca tienen muchas más cosas que decir sobre tu bondad. El otro día, al ver en el periódico que te habías ido, no te voy a mentir, me emocioné un poco. En San Nicolás, como en tu familia y amigos, siempre estarás. Descansa en paz y sigue ayudándonos a todos nosotros.
Una oracion especial por Mila y su familia.
Oso polita Milaren gogoratua eta ondo merezia.Goian bego. Oso emakume zintzoa.
Mila, has sido siempre un referente. Una buena persona. Y creo que poco más decir en tu memoria. Los que te han conocido de cerca tienen muchas más cosas que decir sobre tu bondad. El otro día, al ver en el periódico que te habías ido, no te voy a mentir, me emocioné un poco. En San Nicolás, como en tu familia y amigos, siempre estarás. Descansa en paz y sigue ayudándonos a todos nosotros.
Oso polita Milaren gogoratua ota ondo merezia.Oso emakume zintzoa.Goian bego.
Mila, has sido una persona maravillosa y un ejemplo de vida a seguir. Ahora que ya estás con el Padre, reza por nosotros, que lo necesitamos. Nosotros aquí ya lo hemos hecho por tí. Te recordaré siempre.
Hoy rezamos por Mila pilar de nuestra comunidad de San Nicolás de Algorta. En el coro, en liturgia, en los grupos de biblia, en tantas tareas a lo largo de su vida… su compañía, su fe, su entrega han sido un tesoro de nuestra parroquia. Tu testimonio perdura y en la fe seguimos unidos. Cuando cante el coro sentiremos que tú desde el cielo cantas, cuando escuchemos la Palabra que tú la proclamas junto al Padre. Eskerrik asko Mila biotz biotzetik.